Toen ik eind 2018 door mijn vriend en sportmaatje Ed Witte werd gevraagd of ik in 2019 met hem mee wilde om samen met hem in een busje mee te gaan als begeleiders van het Texelrunners team heb ik letterlijk geen seconde getwijfeld.

Ik heb als vriend van dichtbij het ziekteverloop en overlijden van zijn zoon meegemaakt en het voelt goed om nu samen te helpen om in zijn nagedachtenis geld in te zamelen om de kwaliteit van leven van patiënten en hun gezin te verbeteren. Daarnaast verloren wij anderhalf jaar daarna onze gezamenlijke vriend Ruud, wat nog eens voor extra motivatie heeft gezorgd. Door mijn hardloopverleden kende ik al veel van de mensen die samen het team Texelrunners vormen. Ik heb er veel zin in en neem mijn loopschoenen mee in de bus!